Zoals altijd had Yvonne alles weer perfect georganiseerd en stonden de koffers vrijdag kant en klaar voor vertrek. De omvang: drie grote koffers en vier stuks handbaggage. De achterstoelen in de auto hoefden niet eens naar voren geschoven! 

Rustig opgestaan ontbijten alles in de auto en even over tien reden we IJmuiden uit. Achterin de auto gingen de tablets aan en rustig tuften we naar Brussel. Er was maar weinig verkeer op de weg. Onderweg een stopje bij de McDonalds voor de broodnodige vetten. Om even voor tweeen reden we Diegem (vliegveld Zavetum) binnen en boven de weg zagen we al snel het van der Valk hotel. De auto in de parkeergarage gezet. Die blijft daar voorlopig een tijdje staan.De koffers naar de kamer gebracht en dan snel naar het dichtbijgelegen treinstation die ons naar de binnenstad van Brussel bracht. Het weer zat mee. Een graad of vijfendertig en strak blauwe lucht. Brussel bleek een prachtige binnenstad te hebben. Schitterende gebouwen en een mooi plein. Op het plein lag een schitterend bloementapijt. Uiteraard een bezoek gebracht aan het onvergetelijke Manneke Pis. Een standbeeldje van een centimeter of zestig waar een beetje water uit stroomt op een bepaald punt. :-). Even lekker pizzaatje gegeten en op de kamers de minibars geplunderd. We hadden twee kamers geboekt. De mannen en de vrouwen sliepen apart. Dus na de flessen wijn trokken de mannen zich terug in de eigen kamer. De wakeup call komt morgen om 5:30. Compliment voor de kinderen. Die waren zeer lief vandaag en hebben goed geluisterd.

Na een heerlijke nacht was het om kwart over vijf weer vroeg dag. Maar door de uitstekende organisatie stond alles om zes uur klaar voor vertrek en konden we nog rustig genieten van een heerlijk ontbijtje. Om zeven uur in de bus voor een kort ritje naar het vliegveld. Inchecken en binnen de kortste keren zaten we in de 767 van Canada Air naar Montreal. Vlucht AC833 verliep redelijk rustig. Nauwelijks turbulentie. Prima eten (gekruide kip of pasta) en de kinderen vermaakten zich prima. De stoelopstelling was 2-3-2 en wij zaten in de middenrij achter elkaar. Dat betekend geen optimaal uitzicht uit de ramen (helemaal niet dus). In Montreal werd het nog even spannend. We hadden een uur overstaptijd. De koffers werden direct naar het vliegtuig gebracht, maar wij moesten helemaal door de malle molen van de Amerikaanse grensformaliteiten. Met nog een minuut of tien te gaan mochten we met voorrang door de douane en rennend kwamen we bij gate 75 waar het volgende vliegtuig, een Embraer 190, nog niet eens bij de gate stond........

Met een drie kwartier vertraging met vlucht AC 746 naar New York. Hier hadden we door de 2-2 stoelopstelling wel raamplaatsen. Hierdoor konden we wereldstad New York vanuit de lucht prachtig zien liggen. Onderweg zware turbulentie. Het uitdelen van drinken moest worden gestaakt. Een aantal mensen was buitengewoon stil en diverse gezichten waren behoorlijk witjes. Zoals gezegd een mooi overzicht over de stad New York bij de landing op La Guardia airport. Snel de koffers opgepakt, vijftig meter verder stonden we al buiten op een busje van National autoverhuur te wachten en binnen enkele minuten konden we een auto oppikken. Dat ging allemaal super makkelijk. Toch enige stress om met een hagelnieuwe witte Hyundai Santa Fe het chaotische verkeer van New York in te rijden, maar dankzij de Tom Tom reden we probleemloos om en door de stad heen. De weg naar Washington bestond uit alleen maar tolpoortjes en schoot totaal niet op. Maximaal 55 of 45 mile per uur. Na New York state, New Jersey, Delaware en Maryland bereikten we eindelijk het District of Columbia waar Washington in ligt. Het was inmiddels bijna elf uur ´s avonds en in Nederland al vijf uur ´s morgens. Probleemloos het Washington Court Hotel gevonden. WOW, een super de luxe hotel op een paar honderd meter van Capitol Hill. We zagen hem prachtig liggen aan het eind van de straat.        Hoogste tijd om lekker te gaan slapen.

Na een prima nachtrust was iedereen om vijf uur uiteraard klaar wakker door de jetlag. Geukkig speelden de kinderen lief met hun tablets en om zes uur verzamelden we ons bij het ontbijt. Het Washington Court hotel is nogal luxe en de prijs van een ontbijtje is redelijk desastreus, maar we lieten het ons goed smaken. Een goede start is tenslotte het halve werk...Uiteindelijk om half negen wandelend op pad door de stad Washington. Eerst een uitgebreide fotosessie bij de State Capitol op Capitol Hill. Indrukwekkend om dit gebouw en zijn omgeving van dichtbij te zien. Toch anders als op TV. Voor ons lag de Mall. Maar ook dit was heel anders als op TV. Een grote bouwput was het!!! Alleen maar bergen zand en graafmachines! Over de Mall naar het World war 2 memorial gelopen. Dit was wel zeer mooi en indrukwekkend. Klaterend water en fonteinen. De herinnering aan de gevallenen in de Atlantic en Pacific. Kort een aantal belangrijke veldslagen benoemd. Monumentale beelden.... Prachtig!!! Dan verder naar het Washington Monument. Dat is de bekende Obelisk. Normaal is deze te bezihtigen en kun je naar de top, maar vorig jaar heeft een aardbeving wat scheurtjes veroorzaakt en zit een bezoek er niet meer in tot 2014. Wel een mooi overzicht op het Witte Huis, wat hier tegenover ligt. Aan het eind van Mall ligt het Licoln Memorial. In deze enorme witte gedenktombe, staat de bekende enorme grote stoel met daarop het beeld van Abraham Lincoln. Ruim de tijd voor wat fotootjes om dit alles te laten bezinken.

Door naar de brug naar Arlington. Aan de overkant ligt de bekende begraafplaats met o.a. JFK en de astronauten van de spaceshuttle Challener. Besloten om hier maar om te keren. De vochtige warmte begon zijn tol te eisen. Langs het Vietnam memorial. Een honderd meter lange muur met alleen maar namen van alle gevallenen in Vietnam. Ervoor staan een drietal militairen uitgebeeld die net van het slagveld komen. Dan naar het Witte Huis. Over een drassig grasveld naar de achterkant gewandeld. Daar was net Michelle Obama in de tuin bezig met een dineetje met wat kinderen.

https://www.heraldsun.com.au/news/world/michelle-obama-hosts-kids-state-dinner-as-part-of-childhood-obesity-crusade/story-fnd134gw-1226454799653

Hardstikke leuk om te zien. Dan omlopen naar de voorkant van het beroemde 1600 pennsylvania avenue. Even wat fotootjes maken met de kids. Tsjaa, over een paar maanden is dit natuurlijk elke dag in het nieuws. In november de verkiezingen en dan in januari de inauguratie.

Door naar Ford's Theater. Hier is een prachtig museum over het leven en de moord op Abraham Lincoln. Naast een overzicht over het verloop van de Civil War (1861-1865), waren hier ook het pistool te zien waarmee hij is vermoord, een kussen waar zijn bloed nog aanzit (???!!!) en andere herinneringen. Aan de overkant het huis waar nog gepoogd is om zijn leven te redden. Al met al een zeer indrukwekkende ervaring. 

Via wat winkels weer terug naar het hotel om te herstellen van de slopende dag :-)

Ondanks de vermoeidheid was iedereen om 4 uur wakker. Inpakken en om half zes waren we klaar om te vertrekken. Wat formaliteiten afronden en wachten op de valet parking die de auto uit de garage moest halen. Toch een raar gevoel om je auto aan een ander af tegeven, ook al is het een huurauto. Even voor zessen al op weg naar Gettysburg, Pennsylvania. Hier vond in 1863 de beroemde slag plaats waar de Yankees (noord) de Confederates (zuid) versloegen, wat de omkering was in de Civil War. In de drie dagen 1-2-3 juli 1863, vielen hier 51.000 slachtoffers. Beroemde namen zoals de The Peach Orchard, The Wheatfield en Little Round Top zijn legendarische. Het dorpje Gettysburg is momenteel een heel gezellig en authentiek stadje. De omringende slagvelden zijn ovoorstelbaar indrukwekkend. Overal staan monumenten, kanonnen en andere aandenkens. Very impressive. Bij aankomst om 8 uur lag er een lichte mist over de heuvels, wat alles een nog realistischer gevoel gaf. In de stad een ontbijtje genuttigd en in het Gettysburg National Military Park een prachtig boek over de slagvelden uit de civil war gekocht. Kunnen we ons voorbereiden op een volgend thema reisje :-)

Om half elf dan toch maar op weg voor een lange reis naar het noorden. Na het verlaten van het District van Columbia (DC), reden we eerst door Maryland (MD) en vervolgens door Pennsylvania (PA), New Jersey (NJ), New York (NY), waar we hopeloos verkeerd reden in de Bronx, Connecticut (CT) een opvallend leuke staat, Massachusetts (MA), Vermont (VT) (moeten we naar terug, prachtig) kwamen we om half elf 's avonds aan in Bath, New Hampshire (NH). Onze cottage op de Twin River campground was prima en voorzien van alle gemakken. Hier houden we het wel een weekje uit!

Vandaag een dag om bij te komen. Langzaam op gang komen. Eerst naar de nabij gelegen Wall Mart voor de broodnodige inkopen. Dan ben je wel een paar uur zoet :-). Terug op de camping ging Yvon met de kinderen naar het zwembad, terwijl ik mijn goudpannetjes tevoorschijn haalde en in de Wild Ammonoosuc River flink op zoek ging naar het glimmende goud. En dat kwam er. Ook al waren de stukjes piepklein, het was duidelijk GOUD, ook al zijn de Spelen voorbij. 

's Avonds een rondje minigolf met Randall op de 18-hole baan van de Twin River Campground. Dat maakte meteen een einde aan mijn prille golf aspiraties. Ik werd verslagen door mijn zoon van zeven :-(

Wekkertje gezet en om acht uur onderweg voor de reis naar Boston. Een ritje van drie uur en een kwartier in dan sta je ook lekker in de parkeergarage voor het New England Aquarium op Long wharf. En dat voor maar 35 dollar per dag. Eerst over de werven gewandeld. Dan een beetje door de binnen straten slenteren en eten bij Cheers! Inderdaad een replica van de gelijknamige TV serie, maar wel erg leuk. Vervolgens kwamen we bij de Quincy market en even verder op was een National Park Service post. Hier konden we mee met een rondleiding door de stad. We liepen langs een aantal relevante plaatsen uit de geschiedenis van de stad en kregen er een levendig verhaal bij. Celina mocht zelfs bewaker spelen van de 1770 massacre. Het gepeupel viel de bewakers aan en deze verdedigden zich met geweld. Hierdoor vielen verscheidene civiele doden. Door de lichte straffen van de soldaten nam de spanning in de stad nog verder toe. Dit schijnt bijgedragen te hebben aan het ontstaan van de American Revolution War in 1775. Ook kregen we het verhaal van de Tea Party te horen. Hoe Samuel Adams drie schepen met thee bestormde en de hele lading in de haven kieperden om hun ongenoegen kenbaar te maken over de politieke besluitvorming.Na deze boeiende les nog wat door de stad gewandels en een bakkie gedaan bij de Starbucks. Tegen vijfen de auto gepakt en op naar Fenway Park voor de wedstrijd Boston Redsocks tegen de Anaheim Angels. We hadden mooi een parkeerplekje vlak bij het stadion voor een magere 40 dollar :-( In iedergeval waren we ruim op tijd voor de wedstrijd. De kinderen vonden het allemaal heel spannend en interessant. Eerst het Amerikaanse volkslied en dan de eerste pitch. Het werd een knotsgekke wedstrijd. Boston stond in de tweede inning al met 6-0 voor. In de derde inning scoorden de Angels maar liefst 8 keer en kwamen op 6-8!. Vervolgens liep Boston weer uit tot 9-8 en later tot 11-9. Maar in de negende inning kwam Anaheim op 12-11, waarna Boston in de bottom of  the 9th gelijk maakte. Verlengen dus. Dat was voor ons het moment om richting huis te gaan. Het was inmiddels bijna half twaalf en we moesten nog drie uur naar huis rijden. De kinderen hadden in ieder geval genoten. Alison stond maar te springen en gillen. Celina beet op haar nagels van de zenuwen en zelfs Randall was bereid om wakker te worden uit zijn slaapje, om de spannende wedstrijd te volgen. In de tussentijd hadden we op de tribune een pizza met ongeveer een meter doorsnede naar binnen gewerkt. In de auto hoorden we dat de Angels in de 10e inning op 14-12 waren gekomen en Boston maar 1 punt had gemaakt waardoor de Angels met 14-13 wonnen. Er stonden maar liefst 38 honkslagen op het scoreboard!!! en we hadden drie homeruns voorbij zien komen. Wat een geweldige wedstrijd was dit!!! Na een lange dag parkeerden we onze auto om kwart voor drie 's nachts weer voor het huisje.....

Na een korte nacht rustig op gang komen. We werden wakker met het nieuws dat Adrian Gonzales en drie andere spelers Boston Redsox in een megadeal werden geruild voor vijf spelers en geld van de LA Dodgers. We hadden dus de laatste wedstrijd gezien van Gonzales voor de Red Sox! Na een paar uur zwemmen en een broodje op pad voor een rondje over scenic byway 302/112. Diverse geweldige dorpjes zoals Littleton, met prachtige huizen. Helaas ook veel in erbarmelijke staat. Diverse prachtige covered bridges, waar New England bekend om is. Onderweg een burger bij de Mc Donalds gescoord. En om kwart voor tien weer in ons huisje...

Vandaag vroeg op en om acht uur op pad naar de Hamptons. Om tien uur een bakkie koffie met koek bij Robie's Country Store in Hooksett, NH. In dit cafe zijn al tal van presidenten geweest. De foto's hangen aan de muur en het is een heel authentiek tentje. Alleen het brouwsel wat ze koffie noemen...alleen drinkbaar met voldoende kaneelmuffin erbij! Om half twaalf kwamen we op het beroemde strand van de Hamptons. Staat bekend om zijn jetset uit New York die hier hun huisjes hebben. Was in ieder geval een prima strand. Even lekker springen in de hoge golven. Een kasteel bouwen op drijfzand. Na een paar uur weer verder. We wilden nog even bij de Shakers in shaker Village kijken. Maar de entree prijs was zo hoog dat we daar maar van afzagen. Dan kris kras door New Hampshire en Maine terug naar huis. Onderweg een Mexicaanse hap naar binnen gestouwd. Na nog een onnodig lange rit pas om kwart over tien weer thuis.

Vandaag lekker een dagje op de camping. Ik ging met de kids naar het zwembad. Yvonne ging even alleen shoppen in de Walmart, waarna ze ook naar het zwembad kwam. Het weer is de hele week al prima zon en een graad of 28. Super!!! Na de lunch ging ik met Randall naar de Wild Ammonoosuc river om de goudreserves verder aan te vullen. Met pan, schep, potjes en zeefjes eens flink aan het graven gegaan. Randall vermaakte zich kostelijk op rotsen in de rivier en ging op jacht naar vissen, gooide ladingen stenen in het water en deed alles wat jongens van zeven zo'n beetje doen en papa's bedenkelijk vinden. Later kwamen ook de dames naar de rivier en zo beleefden we nog een aantal genoegelijke uren in de rivier. Beste vangst was een twee centimeter grote witte steen die vol zat met goudsporen. Catch of the day. Yvonne bereidde een heerlijke macaroni maaltijd met lekkere witte saus, champions italiaanse pittige worst, kaas en broccoli. Het viel lekker naar binnen in iedergeval. VERRUKELIJK! Na het eten en de afwas nog een rondje midget golfen op de 18 holes baan met zijn allen. Mama bleek het ook heel goed te kunnen evenals Celina. Randall had een duidelijk mindere dag als eerder deze week en Alison....Tsja Alison en balspellen blijft een moeizame combinatie :-).

Het recept vandaag hetzelde als gisteren. Ik met de kids naar het zwembad. Yvonne begin maken met pakken, want het is alweer de laatste dag hier. Later kwam ze ook naar het zwembad om nog even te genieten van de laatste zonnestralen. Vanmiddag geven ze toch een buitje aan. Na de lunch weer met zijn allen naar het riviertje om de potjes verder te vullen met het goudgele materiaal. De kinderen gebruikten de zeefjes om vissen te vangen van bijna twee centimeter en wilden deze aan een barbecue toevoegen...Overigens is het water van de rivier helemaal niet koud en de kinderen gebruikten de rustige plekken als heerlijke badkuip terwijl de wild stromende stukken voor spartelpret zorgden. Yvonne peuterde om de haverklap flinters fijngoud uit de pan. Vandaag een paar interessante vondsten gedaan. Het goud blijkt vooral op en in de stenen te zitten. Door in de rivier goed onder een groot rotsblok te graven komen er iedere keer verrassende stenen boven water die glimmen van het goud wat er op zit. Zo kwam er een prachtige steen van 5 bij 3 cm en 0,6 cm dik naar boven die glom van het goud wat er op lag. Catch of the day was echter een enorme steen van een kilo of zeven. Hierin zaten diverse aders met goud. Werkelijk adembenemend. Helaas was deze steen niet mee te nemen en ook mijn destructie technieken bleken niet goed genoeg om de steen verder te verkleinen dan de helft. Met pijn in het hart de rots, na het maken van een paar foto's, weer in de rivier gedeponeerd... Gelukkig maakte Yvonne e.e.a. weer goed met haar heerlijke spaghetti. Na het eten maakte Yvonne het inpakken verder af terwijl ik door de regen met de kids naar de gameroom ging om daar een paar spellen te doen. Morgen naar New York voor het laatste deel van de reis...

Om kwart voor acht allemaal klaar voor vertrek. Allemaal behalve de auto....Een zeker iemand had de deur open laten staan waardoor het lampje alle energie uit de accu had gezogen....Geen nood, de camping eigenaar haalde rap een accu starter, toen een golfkar en tenslotte een zware pickup truck om ons weer op gang te helpen. Een halfuurtje later waren we toch op weg naar Plymouth. Het werd een lange en wat teleurstellende dag. Om een uur pas in Plymouth (Plimoth Plantation) en toen ook nog een giga intreeprijs....nee dus. Dus zo snel mogelijk naar New ork waar we de stad in de spits bereikten. Schoot niet zo lekker op zeg maar. Uiteindelijk om even over half zeven in ons hotel Chelsea Comfort Inn in de 25e straat en net te laat om de auto in te leveren om kwart voor zeven. Dus de auto nog een nachtje op hoop van zegen in een peperdure parkeergarage. Dan nog een metertje pizza gescoord om de hongerige magen te vullen en dan tijd voor een schoonheidsslaapje.

Om zeven uur met kromme tenen naar de parkeergarage. Gelukkig bleek de auto in orde en kon de laatste mijl door de nog rustige straten van New York worden afgelegd. Ook bij het inleveren geen problemen. Alison was bij het uitstappen bij het hotel gisteren plotseling misselijk geworden en had de auto nog ondergespuugd. Ondanks onze poetspogingen rook de auto nog niet helemaal fris. Dat zullen ze met een poetsbeurtje wel wegkrijgen. Alison was gelukkig vanmorgen weer opgeknapt. Na het ontbijt op pad. We begonnen met een bezoek aan Rockefeller Plaza. Met de metrokaarten voor zeven dagen waren we in no time op de 50th. Met de New York Pass kunnen we gratis in 70 attracties en top of the rock was de eerste. Dit is een hoge toren met uitzichtdek met prachtig uitzicht over de hele stad, vooral Central Park. Dan een gratis tour door het Radio City theater. Op de foto met een echte Rocketteer (soort showgirl). Een minilunch bij Starbucks en dan een paar uur (gratis) door het American Museum of Natural Historie (soort Naturalis). De kinderen vonden het prachtig. Tot slot een uurtje op de fiets door Central Park. Een stopje bij Strawberry Fields (iets met de Beattles of John Lennon ofzo) en ook dat weer tegen het gereduceerde tarief van 0 dollar :-) Als afsluiting gegeten in een sport cafe waar een paar honderd man naar Real Madrid - Barcelona zaten te kijken. Oorverdovend kabaal bij elke vrije trap of doelpoging, wel geinig. Al met al een hele leuke dag!

Na weer een heerlijk ontbijt met spek en eieren de N-lijn genomen naar 14th street, Union Square. Hiervandaan gewandeld naar de 20th street waar het geboortehuis ligt van Theodore Rooseveld. Een leuke rondleiding gehad van een National Park Ranger door dit (herbouwde) geboortehuis met privespullen van Rooseveld. Dan naar pier 78 aan de Hudson waar we een (gratis) boottocht maakten van anderhalf uur om Manhattan heen. Langs het Empire State Building naar de nieuwe Freedom Tower en om Battery Park onder de Brooklyn Bridge en Williamsburg Bridge tot aan de Chrysler Building. In de verte zagen we ook het United Nations gebouw liggen. Dan terug voor een closeup van het vrijheidsbeeld en Ellis Island. Een heerlijk boottochtje onder een strak blauwe lucht. Een     gratis bustochtje bracht ons terug naar Times Square waar we gratis bezoekjes brachten aan Madame Tussaud en Ripley´s belief it or not. Vooral de wassenbeelden waren erg leuk. Dan even winkelen. Bij Modell´s waar we winkelden ontstond grote opwinding toen een breedgeschouderde neger kwam binnenwandelen met in zijn kielzog een een cameraploeg en beveiligingssnuiters. Hij maakte een rondje door de toko, maakte een praatje met ons en dolde met Randall. Onmiddelijk moesten we papieren teken dat we akkoord waren met publicatie van de gemaakte opnamen van ons (????). Bij navraag bleken we zojuist de legendarische nummer 88, de wide receiver van de New York Giants, Hakeem Nicks te hebben ontmoet!!!! Nog even winkelen bij Loft en GAP een burger bij de Burger King en dan een rondje door Macy's. Tegen de schemering een (gratis) bezoek aan het Empire State Building, waar we een prachtig uitzicht hadden over een mooi verlicht New York. Pas om negen uur bekaf thuis na weer een topdag in New York!

Het is alweer de laatste dag in New York. Gelukkig kunnen we nog voldoende leuke dingen doen met onze city pas. De metro bracht ons naar het zuidpuntje van Manhattan waar we via Batterypark bij de haven kwamen. Hier de boot gepakt die je in een kwartiertje naar het vrijheidsbeeld brengt. Wel weer door het hele beveiligingscircus heen...zucht. Een paar mooie foto's gemaakt van het beeld en de stad en dan door met het bootje naar Ellis eiland. Hier kwamen de immigranten rond 1900 binnen om zich te registreren en om te horen of ze in de states mochten blijven. Heel indrukwekkend museum. Alison kreeg er geen genoeg van! Weer terug naar Manhattan voor een een burger bij Friday's TGI en een bezoek aan het 9/11 Memorial. Op de plek waar de Twin Towers hebben gestaan, zijn er nu twee diepe gaten die worden gevoed door  een waterval. Heel emotioneel om hier weer te staan. De laatste keer dat we hier waren stonden wij ook boven op het dak van de south tower. Er wordt een museum ingericht, maar die was nog niet gereed. Als afsluiting van deze dag met de metro naar Central Park en de CP zoo. Een leuke kleine dierentuin vooral bekend van de animatie serie de 'Pinquins van Madagascar'. Daar was niet veel van te zien, maar wel een leuke dierentuin met opvallende dieren zoals een kamer met vliegende vleermuizen, zeldzame exotische katachtigen, zeeleeuwen enz.

Als afsluiting een diner op onze kamer. De bekende pizza van een meter. Ja en dan moeten de tassen worden ingepakt......morgen om 17:15 uur vliegen....

Het laatste ontbijt in het hotel. Was allemaal prima hier. Leuke kamers, goede voorzieningen. Na het ontbijt de metro naar de 59e straat voor een uurtje shoppen bij Bloomingdale's. Dan de koffers ophalen en exact om twaalf uur uitchecken. We wilden onze metrokaarten gebruiken om op het vliegveld te komen, maar dat bleek een matige keuze. De reis duurde ruim twee uur en uiteindelijk moesten we nog dik bijbetalen. Volgende keer toch mar een taxi huren. Gelukkig kregen we onderweg hulp van een behulpzame dame die zelf stewardess bleek te zijn en precies wist hoe het werkte op JFK airport. Dan inchecken en de laatse dollars uitgeven in de winkeltjes. De kinderen kochten allemaal nog een souveniertje, wij nog wat drinken want het was weer bloedheet. Net als gisteren een graad of vijfendertig. Al snel konden we instappen en toen was het wachten op vertrek. Op tijd los van de pier, maar dan aansluiten in een lange rij vertrekkende vliegtuigen. Er zijn nog tien vliegtuigen voor u....Uiteindelijk een uurtje vertraging maar precies op tijd geland in Brussel. Vrij snel de koffers gearresteerd en vervolgens een taxi naar het hotel waar onze auto stond. Die bleek nog piekfijn in orde en in notime waren we onderweg naar IJmuiden. Lekker rustig op de weg en om kwart voor elf stapten we toch enigzins vermoeid ons eigen huisje binnen....